Παρατηρώντας την επικαιρότητα τις τελευταίες μέρες αλλά και γενικά από την αρχή του καλοκαιριού, ένα έχω να πω. Το είδος που έχει δεχτεί τον περισσότερο διωγμό, ρατσισμό, εμπαιγμό άνευ προηγουμένου είναι τα κουνούπια. Θάνατο στα κουνούπια, δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια γιατί με τσιμπάνε τα κουνούπια στα ποδάρια και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Το δε καλύτερο είναι κουνούπια vs. άνθρωποι. Ή αυτά ή εμείς.
Μια χώρα ολόκληρη κινείται στους ρυθμούς των τιτιβισμάτων του κουνουπιού, τόσο που μου έρχεται να μετακομίσω στην ακτή του κουνουπιού μπας και δω καμιά άσπρη μέρα.
Δεν ήθελα να μιλήσω για τα tweets και το σάλο που έχει προκληθεί με το ατυχές- κρύο αστείο αθλήτριας που μετείχε στην ολυμπιακή ομάδα της χωράς. Το γεγονός ότι της αρέσει ο Ηλίας Κασιδιάρης δεν είναι σημαντικό, κάθε άλλο. Όμως, στον πυρετό του κουνουπιού κι εγώ, θεωρώ ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση εξαντλήθηκε η υποκρισία. Δεν μας ενοχλούν άλλα κι άλλα τα tweets άσπιλων και αμόλυντων κορασίδων μας πείραξαν; Τόσα χρόνια πεταμένα και ένα όνειρο που χάθηκε για ένα ατυχές τιτίβισμα. Τι κρίμα. Προφανώς η άσπιλη και αμόλυντη κορασίδα δεν είχε ακούσει το ρητό, η γυναίκα του καίσαρα δεν πρέπει να είναι τίμια, αλλά να φαίνεται και τίμια. Μετά από αυτό όμως σίγουρα το έμαθε. Έσπευσαν οι προασπιστές της τιμής της χώρας (χα!) να υπερασπιστούν την χαμένη αίγλη της. Καλώς ή κακώς απέκλεισαν την εν λόγω αθώα περιστερά από την ολυμπιακή ομάδα. Από την άλλη όμως, υπάρχουν μερικοί κανόνες που οφείλουν να ακολουθούν όσοι θέλουν να συγκαταλέγονται σε τέτοιες ομάδες. Θεωρώ ότι όλοι είμαστε εκπρόσωποι της χώρας μας, ο κάθε ένας μας ξεχωριστά. Οπότε καλύτερα να φιλτράρουμε δις όσα λέμε όταν μιλάμε δημόσια και εκτιθέμαστε. Ίσως ένα τι λίγο περισσότερο όταν είμαστε αθλητές και εκπροσωπούμε τη χώρα μας σε διεθνής διοργανώσεις.
Βέβαια, εγείρεται και το θέμα για το πόσο υποκριτικές είναι τέτοιες διοργανώσεις. Η υποκρισία με την οποία διοργανώνονται οι Ολυμπιακοί αγώνες τις τελευταίες δεκαετίες και ο χορός των εκατομμυρίων, το ντόπινγκ και η εμπορευματοποίησή τους. Πανηγυράκι κατάντησαν κι αυτοί. Το Ολυμπιακό ιδεώδες άλλωστε, αντικατοπτρίζεται στα συμφέροντα των εταιρειών που τους επιδοτούν. Αλλά στην παρούσα φάση μας απασχολούν τα κουνούπια.
Και εύλογα αναρωτιέμαι. Όταν μια ολόκληρη χώρα εδώ και τόσες μέρες αναλώνεται στο να ασχολείται με τιτιβίσματα για κουνούπια με προτιμήσεις, νιώθω ότι βλέπουμε πάλι μόνο το δέντρο και το δάσος έχει γίνει στάχτη για ακόμη μία φορά. Ότι χάνουμε την ουσία και αναλωνόμαστε σε ανούσιους σχολιασμούς. Και όλοι περιμένουμε από Σεπτέμβριο να δώσουμε μάχες, όταν θα πάψουν να μας απασχολούν τα εκλεκτικά και μιαρά κουνούπια. Η εποχή του κουνουπιού θα χει τελειώσει και κάθε κατεργάρης θα έχει επιστρέψει στον πάγκο του. Και τότε θα θυμηθεί να φωνάξει, ν αγανακτήσει. Εύχομαι μόνο να μην είναι αργά.
Αλλά, αυτά παθαίνουμε όταν ασχολούμαστε με … κουνούπια.
Απο - stargazer
